top of page

Stembevrijding

In stembevrijding bevrijd je je stem en tegelijkertijd bevrijd je jezelf. Je bevrijdt je stem van de krampachtige gedachte dat het 'mooi' zou moeten klinken. Misschien zelfs van het idee dat je maar beter je mond niet open kan doen omdat je vals zou zingen. Zo'n gedachte klinkt door in je stem. Zo'n kritische gedachte beperkt je ook in je vrije expressie van wie je bent. 

Zodra je beperkende gedachten loslaat en gewoon laat horen wat er te horen is, dan ben je eigenlijk al met de eerste stap van de Latifa bezig - aanvaarding. Je aanvaardt je eigen geluid. Je aanvaardt hoe je klinkt op dat moment. Daarmee aanvaard je ook wie je bént en wat je voelt op dat moment. Je hoeft niet anders te zijn dan je bent. Je hebt geen oordeel. Je laat het zijn. Dat werkt bevrijdend. 

Stem bevrijden staat los van zingen. Het kan wel leiden tot zingen, maar dat hoeft niet. Je bevrijdt je stem van je blokkades. Je stem is als een spiegel. Je kan je eigen kracht erin terughoren. Ook je kwetsbaarheid. Of je pijn. En natuurlijk ook je liefde. Je stem is een rechtstreekse afspiegeling van wat er in je leeft. Je stem bevrijden is dus eigenlijk ruimte maken voor wat er in je leeft. Uiting geven. En soms als iets er uit is - voel je je vrij!

Monique ten Tusscher over stembevrijding:

Stembevrijding…  Stem, bevrijd mij!  Stem, doe mij mijn vrijheid bezingen!

Doe mij mijn diepste zijn beklinken!

Zo’n 5 jaren nu, train ik mezelf in het expressie geven aan mijn innerlijke stem. De laatste 2 jaren ervan ben ik opgeleid als stembevrijder. Ik heb mezelf doen (her)leven via klank en zang. Ik heb 2 jaren mogen baden in dit pad dat zo vrij van oordeel is en zo rijk aan aanvaarding vanuit liefde en onschuld. Ik voel in dit vak de ruimte om als bloem alle stadia van leven in me te doen klinken. Om me helemaal vanuit mijn hart te voeden met de klank die er op dit moment is. Wat we valse tonen noemen zijn krachtige dissonanten geworden. Angst en bevriezing is bijvoorbeeld geen afwijzing meer, maar een uitnodiging om voorbij het zwijgen te klinken. Ik heb de ruimte gevoeld voor al die toon-aarden in mij. Ieder stukje verleden dat in mij geraakt werd, zocht zijn geheel eigen weg in mij om me via klank te bevrijden. En te weten dat iedere klank zang is. Naakt in mijn zijn ben ik, soms klein en dan weer groots, zoals de beweging van de seizoenen. Zo ben ik trilling en bezing ik het leven, míjn leven!

Ik zou het ontzettend leuk vinden om samen met je op pad te gaan!

bottom of page