Dans is een helende taal

​

In 2004 begon ik aan de opleiding biodanza. Sinds 2007 geef ik ‘les’ in biodanza. Ik zet ‘les’ tussen aanhalingstekens omdat het nooit echt een les is. Het is eerder een reis voor een avond of een dag. Het gaat erom dat we samen iets meemaken. We beleven de dans, onszelf en elkaar. Soms zijn we simpelweg aan het genieten, aan het spelen of ontspannen. Op andere momenten ervaren we opeens een inzicht over het leven. Er kunnen tranen zijn of de ontroering omdat je iemand in de ziel mag kijken. Dans is telkens een belevenis.

​

Na deze twintig jaar geeft biodanza me nog steeds vervulling. In de loop der tijd heb ik meer mogelijkheden leren kennen om mee te werken. Ik rijg niet langer oefeningen aaneen. Het is eerder alsof ik schilder. Ik beschik over een enorm palet aan kleuren in de vorm van heel diverse muziek, waarvan ik steeds  beter voel welk nummer geschikt is voor welk doel. Ik kleur de les in met sferen, met oefeningen, met accenten. Ieder nummer krijgt een intentie mee. Ik vertel een verhaal. Ik wil een ervaring overbrengen en neem ze mee uit hun hoofd naar hun lichaam, naar hun hart. Terwijl ik dat doe, gebeurt met mij hetzelfde. Ook ik zak in mijn lijf. We spreken de taal van de dans. Letterlijk en figuurlijk. We praten niet tijdens biodanza. We communiceren des te meer.

​

Toen ik voor het eerste biodanza deed viel ik als een blok voor het pure plezier en de manier van non-verbaal contact maken. Praten met ogen en handen. Contact. Afstemmen op elkaars beweging. Zonder woorden. Samen dansend met een onbekende, voel ik soms meer verbinding dan met iemand die ik al lang ken na een urenlang gesprek. Want woorden kunnen ook afstand scheppen. “Nee hoor dat voel ik niet, dat denk ik niet, dat bedoel ik niet”. De taal van de dans kan dat niet. What you see is what you get. Er komen geen woorden tussen. Ik voel die ander. Onze bewegingen passen zich vanzelf aan. Ik neem een houding over. Een gebaar. Spiegelen gaat automatisch. Elkaar inspireren ook. Mijn hart gaat iedere keer open. Dansend contact maken verveelt me nooit. Dans is de taal van menselijke verbinding.

​

Dans is daarmee ook een helende taal. Juist in menselijke verbinding hebben de meeste mensen schade opgelopen en afwijzing ervaren. Hoe velen hebben niet ergens diep van binnen het gevoel dat ze niet goed zijn zoals ze zijn, dat ze zich moeten verbeteren. We voelen ons lang niet altijd veilig met anderen (ook niet als we wel veilig zijn). Al dansend kunnen we oefenen ons veilig te voelen en lichtheid en plezier toe te laten. We kunnen ruimte innemen, we kunnen onszelf laten zien. We kunnen onze passie uiten en ervaren wie we zijn.

​

NB Misschien houd je niet van dansen houdt of vind je de stap naar dansen te groot, maar verlang je wel naar  een helende reis. Dan kan je ook bij mij terecht om te praten en te voelen. Ik geef sessies compassionate inquiry volgens de methode van methode Gabor Maté. Sessies zijn ook een prachtige aanvulling op de dans. In de dans verruim je je expressie en geef je jezelf de mogelijkheid om te zijn wie je bent. In sessies ontdek je hoe je jezelf al jaren hebt belemmerd en kan je jezelf op een nieuwe manier ervaren.

​